Μεζόν, Νικολά Ζοζέφ

(Nicolas Joseph Maison, Επινέ 1770 – Παρίσι 1840). Γάλλος στρατάρχης. Το 1792 κατετάγη στα γαλλικά επαναστατικά στρατεύματα ως εθελοντής. Διακρίθηκε χάρη στην ανδρεία και στις διοικητικές του ικανότητες κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων, στη διάρκεια των οποίων έφτασε στο βαθμό του αντιστράτηγου. Αργότερα προσχώρησε στους Βουρβόνους, οι οποίοι και τον αντάμειψαν με τίτλους και παράσημα για τις υπηρεσίες του. Το 1828 ο βασιλιάς Κάρολος Γ’ του ανέθεσε την ηγεσία των δυνάμεων που στάλθηκαν με σκοπό να απελευθερώσουν την Πελοπόννησο από τον στρατό του Ιμπραήμ. Μετά την αποχώρηση του Ιμπραήμ, ο Μ. κατέλαβε αμαχητί τα φρούρια της Μεθώνης, του Ναβαρίνου και της Κορώνης, καθώς και την Πάτρα και το Pio έπειτα από πολιορκία. Από την Ελλάδα ανακλήθηκε το 1829 και προβιβάστηκε σε στρατάρχη. Επί Λουδοβίκου Φιλίππου διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών και Στρατιωτικών, καθώς και πρεσβευτής στη Βιέννη και στην Πετρούπολη.